W Skandynawii mamy do czynienia z zupełnie odmiennym prawem dotyczacym homoseksualistów, w porównaniu z Polską. Finlandia z reguły nie stanowi prymu w tych działaniach, aczkolwiek nie odstaje w tendencjach pozostałych krajów skandynawskich.
Dyskusja nad legalizacją zwiazków homoseksualnych toczyła się w Finlandii na poczatku lat 90. XX w. A w 1992 roku Rządowa Komisja ds. Rodziny orzekła, że "nie istnieją żadne etyczne ani religijne przeszkody by uregulować status prawny związków homoseksualnych i zrównać je ze związkami małżeńskimi." Prace nad "Ustawą o rejestrowanych związkach partnerskich" trwały aż do września 2001 roku. Ustawa weszła w życie w marcu 2002 r. W Skandynawii związki partnerskie mogą być zarejestrowane w urzędach stanu cywilnego w obecności dwóch świadków. Przy czym w Finlandii przynajmniej jedna ze stron musi być obywatelem Finlandii, lub obie osoby mieszkają w Finlandii przynajmniej 2 lata. W Danii udziela się ślubow kościelnych parom homoseksualnym.
Fiński rząd zamierza w pełni zalegalizować małżeństwa osób tej samej płci, dając im prawie te same prawa co parom heteroseksualnym. Minister sprawiedliwości Tuija Brax podkreśla, że fińska konstytucja nie zezwala na dyskryminację ze względu na płeć. - Bardzo ważne jest, by każdy był równy wobec prawa, niezależnie od orientacji seksualnej - twierdzi fińska minister. Brax będzie przewodniczyć grupie przygotowującej reformę prawa małżeńskiego. Najistotniejsza z planowanych zmian to możliwość adoptowania dzieci również spoza kręgu rodzinnego. Pary, które zdecydują się zawrzeć związek małżeński, otrzymają też prawo do dzielenia nazwiska, które przysługuje na razie jedynie małżeństwom heteroseksualnym.
Największe partie polityczne w Finlandii wspierają nowe prawo małżeńskie. Cztery z pięciu najważniejszych fińskich partii poparły zmianę przepisów, wstrzymała się jedynie Partia Centrum. Ostatnia o swoim poparciu zapewniła Koalicja Narodowa. Liga Zielonych chciałaby, by nowe prawo zostało uchwalone dopiero w czasie następnej kadencji. Minister sprawiedliwości szacuje, że decyzja w sprawie nowych przepisów mogłaby zapaść jesienią 2011 roku, a nowe prawo mogłoby zostać uchwalone w 2012 roku. Należy pamiętać, że Kościół rządzi się swoimi prawami i zmiany w fińskim prawodawstwie nie zmienią prawa kościelnego w Finlandii, które obecnie nie przewiduje możliwości udzielenia ślubu kościelnego osobom tej samej płci.
Strona internetowa Krajowego Stowarzyszenia na Rzecz Równouprawnienia Seksualnego w Finlandii: www.seta.fi
Nowy biskup katolicki Helsinek - Teemu Sippo twierdzi, że błogosławienie par homoseksualnych może poważnie zaszkodzić stosunkom z katolikami. – Obecnie fiński Kościół Ewangelicko-Luterański nie udziela ślubu parom osób tej samej płci. Robią już to jednak szwedzcy luteranie, a wszystko, co dzieje się w Szwecji, wcześniej czy później trafia również do nas – zauważa bp Sippo.
Oświadczenie biskupa Helsinek jest reakcją na raport przygotowany przez luterańską grupę roboczą ds. związków homoseksualnych. Według raportu, zamiast praktykowanego w Szwecji błogosławienia par homoseksualnych w świątyni, proponuje się połączenie odnośnego rytuału z błogosławieństwem domu i rodziny. Fiński biskup Sippo jest przeciwny takiemu rozwiązaniu, ponieważ zgodnie z nauczaniem katolickim - związki homoseksualne są niemoralne.
Dla porównania zobacz najnowsze zmiany w fińskim prawie dotyczące par homoseksualnych
Zmiany prawa z 2009 roku, dotyczące par homoseksualnych w Finlandii.
1. września 2009 Helsingin Sanomat
W Finlandii weszła w życie ustawa dająca prawo adopcji parom homoseksualnym.
Od dziś geje i lesbijki będące w związku, mają prawo do adopcji dzieci ich małżonka. Reforma ma na celu dać pełny status prawny dzieciom, żyjącym w rodzinach homoseksualnych. Legalizacja statusu prawnego dziecka żyjącego w homoseksualnej rodzinie, daje między innymi prawo wspołmałżonkowi do opieki nad nim .
Na przykład, jeżeli para lesbijek adoptuje dziecko, z punktu widzenia prawa, może zostać rodzicem dziecka tylko wtedy, gdy biologiczna matka dziecka nie żyje.
W przypadku dziecka jednego z partnerów, jeżeli biologiczna matka dziecka umiera, małżonek nie jest automatycznie uprawniony do opieki nad dzieckiem, mimo że dziecko było dotychczas również pod jego opieką i partner traktował je jako własne dziecko.